Osoba wykształcona powinna wygospodarować czas na czytanie książek. Niekoniecznie tylko specjalistycznych, mających związek z zawodem który wykonuje. Przyznaję jednak, że nie jest łatwo zorientować się w gąszczu tytułów. Jeżeli pragniemy znaleźć odpowiedź na pytanie co warto przeczytać?, możemy wspomóc się recenzjami w internecie. To klasyczne podejście w wyborze książki. Bardzo często też radą nam może posłużyć bibliotekarz lub dobry księgarz. Teraz, w erze internetu, możemy się nim także posłużyć przy wyborze książki. Znajdziemy kilka portali dla osób lubiących dobrą książkę. Najpopularniejsze to oraz Lubimy Logując się tam, mamy dostęp do naszych półek, do półek naszych znajomych czy też do recenzji konkretnych książek. Serwisy te sugerują nam nawet przygotowane specjalnie dla nas propozycje książek, co może być dla nas przydatną podpowiedzią.
Autor: nkzs
Źródło: http://www.sxc.hu
Pewnym drogowskazem są nagrody dla pisarzy i wszelakiego typu rankingi, np. Literacka Nagroda Nike, lub konkurs na najlepszą książkę o tematyce historycznej. Jednakże wybór jury nie musi być zgodny ze zdaniem czytelników, czego najlepszym dowodem jest najważniejsza polska nagroda literacka. Zwykle wybory jury nie zgadzają się z gustami większości publiczności. Inaczej było w 2013r. Nagrodzono książkę p. Joanna Bator za „Ciemno, prawie noc”. Akcja powieści dzieje się w prowincjonalnym Polskim miasteczku. Joanna Bator krytykuje w swej książce pewien typ zbiorowej religijności. Mierzy się z dzisiejszym grubiaństwem widocznym na forach internetowych. Ujawnia je w dość realistyczny sposób. Mnie najbardziej przypadł do gustu wątek koci. Te miłe zwierzęta są w tejże powieści pierwiastkiem dobra (jak również opiekunki kocie). Podobne wątki można odszukać również tutaj – .
Książka ma w sobie elementy nadprzyrodzone a to wszystko zawarte jest w formie kryminału z niespodziewanym zakończeniem. Jest to również opowieść o dojrzewaniu bohaterki i jej zmaganiach z przeszłością. Moim następnym typem w osobistym rankingu co warto przeczytać?, jest biografia Władysława Bartoszewskiego. Wywiad rzeka z niezwyczajną osobą. Mimo bardzo ciężkiego losu zachował on pagodę ducha i – co ważniejsze – wiarę w ludzi. Bartoszewski mówi o tym, jak rozumie umiłowanie ojczyzny jak też odpowiedzialność za ojczyznę. Z kolei dla relaksu rekomenduję „W syberyjskich lasach” (Sylvain Tesson), opowieść o kilku miesiącach życia autora wśród dzikiej przyrody, próbach „ujarzmienia” czasu i czerpania radości z każdego momentu życia.
